دانههای سبز قهوه کاملاً عاری از بو هستند. برای تولید بو، قهوه باید بو داده شود. بسیاری از دوستداران قهوه اصرار دارند این کار را شخصاً انجام دهند. یک فرد متخصص در بو دادن قهوه، لازم است هم هنرمند و هم متخصص باشد. چون فقط در این صورت میتواند کیفیت و یکنواختی قهوه را حفظ نماید.
قهوه اگر خوب بو داده شود به رنگ قهوهای با تیرگیهای متفاوت در میآید. گاهی در طی عملیات بو دادن، مقدار کمی ملاس قند یا فرآوردههای دیگر برای پوشش دادن دانههای قهوه اضافه میشود.
دو روش از متداولترین روشهای بو دادن قهوه عبارتند از: طبله و هوای داغ. بیشتر دانههای قهوه در دمای 400 درجه فارنهایت بو داده میشوند. فرآیند بو دادن باعث میشود دانههای قهوه پف کرده و بزرگ شوند و در نتیجه وزن آنها به مقدار زیادی کاهش مییابد.
دانهها باید بلافاصله پس از بو دادن خنک شوند که برای این کار نیز سه روش وجود دارد: خنک کردن با آب، خنک کردن در هوای معمولی و خنک کردن در هوای تحت فشار.
هر چه قهوه بو داده شده باشد، طعم سوختگی و تلخی آن محسوستر است و خاصیت اسیدی و کافئین کمتری دارد. قهوههای تیرهتر برای قهوه دمشدنی (بجز اسپرسو) مناسبتر هستند. دانه قهوه پس از بو دادن طعم خود را برای مدت طولانی حفظ نمیکند، لذا بهتر است قهوه بود داده به مقدار مصرف تهیه و حتماً در ظروف دربسته نگهداری شود. برای نگهداریهای طولانیتر، یخچال یا فریزر مشروط به استفاده از ظروف مخصوص توصیه میشود.